Beste wensen… – Cora Westerink

In de vorm van een gedichtje dat ik al in 2003 heb geschreven…

Zou het niet mooi zijn als wij…

– nadat we, neergesmakt
tussen de brokstukken
van de vertrouwde leventjes,
grof geknakt
eventjes,
het stof
van elkanders kleren
moesten kloppen
handen uit de mouwen
vervolgens bouwen
met de beste brokken
aan een nieuw fundament –

ten slotte, alles overziend
zouden kunnen zeggen:
het was heftig
maar we zijn er
sterker uitgekomen.
Zou dat niet mooi zijn?
Het wordt mooi.