In de vorm van een gedichtje dat ik al in 2003 heb geschreven… Zou het niet mooi zijn als wij… – nadat we, neergesmakttussen de brokstukkenvan de vertrouwde leventjes,grof geknakteventjes,het stofvan elkanders klerenmoesten kloppenhanden uit de mouwenvervolgens bouwenmet de beste brokkenaan een nieuw fundament – ten slotte, alles overziendzouden kunnen zeggen:het was heftigmaar we zijn ersterker uitgekomen.Zou dat niet mooi zijn?Het wordt mooi. ©CoraWesterink2003bewerkt